라틴어 문장 검색

ille caput placidis sublime fluentis extulit, et totis lucem spargentia ripis aurea roranti micuerunt cornua vultu.
(클라우디아누스, De Sexto Consulatu Honorii Augusti 2:61)
Sic fatus croceis rorantes ignibus hortos ingreditur vallemque suam, quam flammeus ambit rivus et inriguis largum iubar ingerit herbis, quas Solis pascuntur equi;
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Secundus 1:240)
his Bacchus in undis abluit eoo rorantes sanguine thyrsos.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 81:3)
et simul ingentem moribundae desuper umbram alitis atque atris rorantes imbribus auras.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 187:1)
pone rota breviore soror densaeque sequuntur Pliades et madidis rorantes crinibus ignes.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 441:1)
arma cadunt, rorat procul ultima cuspis;
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Sextus. 272:1)
Circuit hec humilis et tectus fronde saligna perpetuis undis a summo margine ripas rorans alveolus, qui, quas mons desuper edit, sponte viam, qua mitis eat, se fecit aquarum.
(단테 알리기에리, DANTES ALAGHERI IOHANNI DE VIRGILIO 1:12)
Hinc etiam patet quod, quamvis consul sive rex respectu vie sint domini aliorum, respectu autem termini aliorum ministri sunt, et maxime Monarcha, qui minister omnium proculdubio habendus est. Hinc etiam iam innotescere potest quod Monarcha necessitatur a fine sibi prefixo in legibus ponendis. 13.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 12:30)
De fin amor si vient sen et bontÈ;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 63:1)
De fin’amor si vient sen et bontÈ,
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 63:1)
scilicet et risu tremulo concussa cachinnant et lacrimis spargunt rorantibus ora genasque multaque de rerum mixtura dicere callent et sibi proporro quae sint primordia quaerunt;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 22:2)
unde neque exaudit voces nec noscere voltus illorum potis est, ad vitam qui revocantes circum stant lacrimis rorantes ora genasque.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 12:11)
Exercebo, inquit, Disarium nostrum, si tamen minutis illis suis et rorantibus respon­sionibus satisfaciet consulenti.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 1:2)
ac ne potus cibusve aridior, quem oporteret in stomachum ire, procideret ex ore labereturque in eam fistulam per quam spiritus reciprocatur, ex eaque offensione intercluderetur animae vie, inpositam esse arte quadam et ope naturae ἐπιγλωττίδα, quasi claustrum mutuum utriusque fistulae, quae sibi sunt cohaerentes:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XV. 6:1)
Exprimeret quotiens rorantem frigore nasum, Letalem iuguli iusserat esse notam.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XXXVII3)

SEARCH

MENU NAVIGATION